Over teamwork en plezier in je werk…

“Om 5 over half 8 gaat de zaaldeur definitief dicht, dan mag niemand er meer in!” baste hij zonder me aan te kijken. Ik had net 23 en een halve euro neergeteld om gezellig met man- en dochterlief een filmpje te pikken. Dit klonk niet klantvriendelijk, het toverwoord in de jaren 90. Dat van nu is ‘crisis’ en daar had deze man dan weer veel over gelezen. Reden voor zijn vriendelijke ontvangst waren de 3 kaartjes voor 2 personen. “..de 3e heeft parkeerproblemen, hij komt er zo aan!” meldde ik. Hij luisterde al kaartjesscannend. Ondertussen zag ik voor me hoe onze chauffeur hier natuurlijk om 6 over half 8 binnen zou stormen en op dit heerschap zou stuiten. Ik weet wat misplaatste onverbiddelijkheid (en zo zou hij dit zeker ervaren) in hem losmaakt. Dat wilde ik tot iedere prijs voorkomen. “Nou dan wachten we maar.” besloot ik. “Ja, maar, ik heb de tickets nu al gescand!” was zijn antwoord. Ik keek hem verbluft aan. “Dus als hij om 6 over half komt, zijn we 23 en een halve euro kwijt, zonder ook maar een glimp van de film?”. Nu kwam er hulp: dit filmhuis beschikte namelijk over een leger aan personeelsleden! Bij de kassa 2 en bij de zaaldeur 3 (voor de gevechten met bioscoopgangers die zelfs om 7 over half 8 nog naar binnen willen). Een onderuitgezakte zaalbewaker aan wie je kon zien dat zijn collega hem al jaren de keel uithing zei: “Mevrouw, dat scannen komt wel goed!” De arme man stopte hierna meteen want de asceet keek hem vernietigend aan. Het was 1 over half 8 en nog geen spoor van nr. 3. Ondertussen zeurde de warmhartige mensenvriend iets over een vakantie in Albanië tegen zijn collega, die daar ook al geen zin had: ”..ik weet alleen nog dat het er niet zo toeristisch was..” zei hij. 2 minuten over half 8: niemand… Dit loopt verkeerd af!, dacht ik. “U kunt ook nog naar de voorstelling van 10 uur!” zei hij om 3 over half. “Dat is te laat voor het kind!” vond de collega om 3 minuten en 20 seconden over half.

Om 4 over half, ruim op tijd, kwam de verlossende engel! 5 mensen haalden opgelucht adem en vergaten op slag hun strijdvisioenen. Maar van de film kreeg ik weinig mee want het hield me bezig: wat zou er toch zijn gebeurd om 6 over half? Vast de moeite waard om te verfilmen… ©